Voorgeschiedenis
De Vlaamse paardenhouderij is aan een sterke opmars bezig. Naar schatting telt onze regio meer dan 150.000 paarden, 200.000 betrokken personen, meer dan 3.550 fulltime arbeidsequivalenten en maar liefst 1.750 bedrijven. Zij realiseren samen een toegevoegde waarde van 219 miljoen euro voor de Vlaamse economie.
Als gevolg van een aantal dialoogdagen in 2008 en 2009 werd er een Vlaams Actieplan Paardenhouderij opgesteld. Daarin stond o.a. de oprichting van het Vlaams Paardenloket.
Het was immers duidelijk dat de paardensector en de overheid een grote nood aan informatie hadden. Er bestond in Vlaanderen geen aanspreekpunt waar de paardenhouder met zijn specifieke vragen of noden terecht kon. Ook bij de overheid bleek er een tekort aan kennis over de paardenhouderij.
Een algemeen aanspreekpunt
Om aan deze verzuchtingen tegemoet te komen, werd het voorstel om een Vlaams Paardenloket op te richten gelanceerd. Dat zou enerzijds als partner van de sector en de overheid optreden en anderzijds instaan voor advisering en informatieverstrekking. Zowel de overheid als de sector en de talrijke individuele paardenliefhebbers, hadden alle belang bij de oprichting van een Vlaams Paardenloket. Het Kabinet van de Vlaamse Minister-President (afdeling plattelandsontwikkeling) ging uiteindelijk over tot de oprichting van dit orgaan.
Belangrijk is dat naast het paardenloket de Vlaamse Confederatie van het Paard (VCP) blijft optreden als spreekbuis of belangenverdediger voor de volledige sector. De individuele organisaties blijven bevoegd voor de onderwerpen die betrekking hebben op hun eigen werking. Dit betekent dat voor de aspecten die betrekking hebben op de volledige sector (milieuwetgeving, ruimtelijke ordening, dierenziektenbestrijding, BTW,...) de VCP de koepel is waarbinnen de afstemming van de sector plaatsvindt. Nadien treedt de VCP op als spreekbuis en verdedigt zij indien nodig de belangen van de paardenhouderij.