Kasteel en Park Baron Casier

Het openbaar stadspark grenst aan het Marktplein en is zowat de groene long in het hartje van Waregem. Het kasteel werd in het midden van de 19e eeuw in neoclassistische stijl opgetrokken door Felix Deruyck. In 1897 kwam baron Casier er wonen en liet de zuidelijke vleugel aanbouwen.

PARK

Het openbaar stadspark grenst aan het Marktplein en is zowat de groene long in het hartje van Waregem. In 1982 werd het domein opengesteld voor het publiek. Het park, dat ongeveer 8 ha beslaat, bezit prachtige groepen oude bomen, beschikt over vijvers met fonteinen, en heeft goed onderhouden wandelpaden en groen.



In de zomer vinden er Kasteelconcerten plaats op maandagavond in juli en augustus.



KASTEEL

Het Kasteel Casier is gebouwd in neo-classicistische stijl en dateert van rond 1850. In de Eerste Wereldoorlog werd het erg beschadigd. In 1919 werd het niet alleen hersteld maar meteen ook uitgebreid met een zuidpartij met mansardedak.

Het kasteel werd gebouwd in opdracht van het echtpaar Felix Deruyck en Nathalie Storme. Over het verleden van Felix Deruyck is niet zoveel geweten. Hij werd in Gent geboren in 1808. In 1846 staat Deruyck in de bevolkingsboeken ingeschreven als lid van de familie Storme. Op 12 juli 1847 huwde hij met de de toen 19-jarige Nathalie, dochter van Ferdinand Storme. Vanaf 27 mei 1852 nam het echtpaar hun intrek in het kasteel in de Stationsstraat.

In het kasteel is een bar-bistro ondergebracht waar je in een gezellig kader kan genieten van een lekkere maaltijd.



POMPMOLENTJE

Het pompmolentje dateert tussen 1872 en 1883 en dient voor het aanwenden van windkracht voor kleinschalig watertransport.

Hoewel de precieze bouwdatum niet gekend is, wordt het pompmolentje gedateerd tussen 1872 en 1883. Felix De Ruyck, bouwheer van het kasteel, liet rond 1872 de bestaande grachten verbreden tot vijvers. Om deze kasteelvijvers te bevoorraden met water uit de lager gelegen Gaverbeek, liet hij het pompmolentje optrekken.

Het molentje illustreert op unieke wijze het aanwenden van windkracht voor kleinschalig watertransport. Van de 19de eeuwse pompmolens is dit exemplaar het laatste overblijfsel in Vlaanderen. Gelijkaardige kleine windmolens zouden in die periode bij meerdere kastelen gestaan hebben, maar ze zijn allen vrij snel in onbruik geraakt en verdwenen. Ook het molentje Casier was in 1908, pas een goede 25 jaar na oprichting, niet meer operationeel. Het is niet onwaarschijnlijk dat het molentje nooit naar behoren heeft gewerkt.

Uniek is de open constructie waardoor het molenmechanisme van buitenaf zichtbaar is. De wiekenas, op ongeveer vijf meter boven de grond, is een krukas die zorgt voor de aandrijving van een pompstang en zuigerpomp: draaiende bewegingen worden omgezet in op- en neergaande bewegingen.

Het molentje is zelfkruiend. Dit wil zeggen dat de wieken zich automatisch naar de goede windrichting draaien. Hiertoe was aan het uiteinde van de staart een houten plank bevestigd. Het wiekenkruis kan bereikt worden via een houten gaanderij op de bovenrand van de stenen onderbouw.



Het park is toegankelijk via de Stationsstraat, de Markt, de Marcel Windelsstraat en de Keukeldam.