Centraal op de Markt van Waregem staat de Sint-Amandus en Sint-Blasiuskerk, ook de decanale kerk genoemd.
Historiek van de Sint-Amandus en Sint-Blasiuskerk
In 1119 was Waregem een volwaardige parochie onder het bisdom Doornik, vermoedelijk met een houten kerkje. In de tweede helft van de 12e eeuw kwam er een stenen, driebeukig romaans kruiskerkje, waarvan enkel de onderbouw van de toren en enkele muuraanzetten bewaard bleven. De fundamenten werden bij opgravingen in 1984 teruggevonden.
Rond 1500 werd het kerkje grondig veranderd en vergroot, met onder meer de aanbouw van het koor en de bovenbouw van de toren. Deze veranderingen gebeurden in gotische stijl. Via elkaar opvolgende verbouwingen en herstellingen evolueerde de kerk aan het begin van de 19de eeuw naar een driebeukige hallenkerk. Ook tijdens de 19e eeuw werden heel wat uitbreidings- en verbouwingswerken uitgevoerd. In 1868 werd de neogotische voorgevel opgetrokken naar een ontwerp van de Kortrijkse architect Croquison. Na de verwoestingen in oktober 1918 werd de kerk grondig gerestaureerd. Hierbij werden belangrijke wijzigingen aangebracht aan de gevel en de torenbekroning, waardoor de kerk haar huidige vorm verkreeg.
In de bekleding van het hoogkoor werden rijk gesculpteerde panelen van een 18e- eeuwse communiebank ingewerkt. Het altaar bevat gelijkaardige panelen. De biechtstoelen dateren net als het grootste deel van de lambrisering uit de tweede helft van de 18e eeuw. De in de kerk aanwezige beelden zijn betrekkelijk recent en dateren bijna allemaal van de 19e en 20e eeuw.